Olu! Siedzę i płaczę

Dedykowane śp. Oli Fenrych

Więc to już?!
Odfrunęłaś dziś
jak żurawie
jesienne
z szumem złotych liści
z uśmiechem listopadowego słońca
trafiłaś Tam
gdzie trzeba
jestem o to spokojna
Ale nam tu smutno
smutno
smutno
A Twój Przemek?
Twoje Dzieci i Wnuki?

Olu, Olu
wielkieś nam uczyniła pustki
Maleńka, krucha
Gigantko
serca

Aleś wybrała czas
Oktawa Wszystkich Świętych
Olu
Siedzę płaczę
i modlę się

Agnieszka
tak jak Ty
wielodzietna

Tu aż prosi się, by dać piękny obraz Józefa Chełmońskiego, "Odlot żurawi",
ale że nie ma go na ogólnodostępnej stronie Wikipedii, podaję tylko link,
a kto chce to zajrzy...

http://www.pinakoteka.zascianek.pl/Chelmonski/Images/Odlot_zurawi_2.jpg