Feniks

Dzieciom

Z popiołu smutku
z pożogi konania
iskierka nowa
co wznieci
nadzieję

Feniks tak dumny
jak królewska córa
i tak odważny
jak Dawid
na brzegu

Zieleń jak dywan
i dywan jak przestrzeń
i chleba wiele
po kosze ułomków

I dzban co wczoraj
pusty jak czerepy
dziś koi chłodem
i ogrzewa głowy

Orle sokole
szybujesz w błękity
i ani pytasz
co w dole zostało

a tam nagietki
i róże rozkwitły
serca co tęsknią

oby
ocalały

Agnieszka Przybylska, 12 sierpnia 2012 r.

Napis głosi: Odrodzi się jeszcze wspanialszy... 

Feniks, z wolnych zasobów Wikipedii, ze strony:
http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Rinasce_piu_gloriosa.png&filetimestamp=20051128084256