Pieśń wieczna

Może dziś gwiazdy
 runą ci na głowę
co była lekka
bo pełna radości

skała podwodna
ukryta pod szlakiem
statek nadciąga
a ty na pokładzie

ty z belki starej
uwijesz posłanie
na nim odmętu
pokonasz ocean

a mewa krzyknie
przerażona pianą
i wiatrem mroźnym
co nadciąga rano

nie płacz krzykliwie
to tylko przystanek
między złym wczoraj 
a promiennym jutro

byle utrzymać
oślizłe posłanie
z tej belki starej
co skrzypi ponuro

Czy sfery grają
w niebiańskim błękicie
a może anioł nadziei
coś nuci

patrz oto serce
nadzieją natchnione
śpiewa pieśń wieczną
ocalonych ludzi

Aga Pe



 Zdjęcie gruszy ze strony:

 http://pl.wikipedia.org/wiki/Grusza