Od czego rosnę

Kasi

Od tego rosnę:

..błękitu na niebie
złota co sypnął
je Ktoś pośród drzewa
barwy tak cudnej
że trudno opisać
i tylko liście
o niej będą śpiewać

Rosnę od słowa
co dobre i ciepłe
od życzliwości
ludzi i aniołów
Rosnę od gwiazdy
co świeci cierpliwie
i od księżyca
co krąży powoli

I jeszcze plaża
i mewy chichoty
słowika trele
i żab rechotanie
Od dobrych wspomnień
rosnę ponad chmury
od stopek dzieci
co tuptały*) we mnie

Rosnę gdy obraz**)
spod pędzla wypływa
gdy wiersz wycieka
gdzieś spod klawiatury
Rosnę gdy myślę
że kiedyś napotkam
tych co kochałam
a dziś są u góry

Tego rośnięcia
tak wiele
tak wiele
jak kropel drobnych
co mienią się w tęczy
i ziarna sporo
co w bucie uwiera
ale nie płaczę
bo rosnę
gdzie błękit

Agnieszka Gróbarczyk - Przybylska, 8 października 2012 r.

Tą piękną drogą jadę każdego dnia z Dobrej do Sławoszewa...

*) http://kamykwsercu.blogspot.com/2012/10/tup-tup-to-ja.html?spref=fb
**) http://galerianablogu.blogspot.com/