Dedykuję Tym
co wiedzą, że o nich chodzi...
Kto dał mi skrzydła
by wskrzesić marzenia
i garścią sypie
ciepła i uśmiechu
ogrzewa słowem
i kawą napoi
lody rozdziela
jak chleb
gdzieś pod strzechą
Ludzie
tak prawi
jak słowo honoru
serca poczciwe
jak z chleba
przylepka
ład wśród
wesela
i zarząd pospołu
w cieniu altanki
pod błękitem
nieba
Panie
jak dobrze
że tacy na ziemi
i że tak blisko
jak z serca do serca
cel namierzony
strzał celny jak kamyk
co zło jak Dawid
skutecznie uśmierca
Agnieszka Przybylska, 12 sierpnia 2012 r.
Leon Wyczółkowski, "Wiosna w Gościeradzu", z wolnych zasobów Wikipedii, ze strony:
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/35/WyczolkowskiWiosna.jpg
co wiedzą, że o nich chodzi...
Kto dał mi skrzydła
by wskrzesić marzenia
i garścią sypie
ciepła i uśmiechu
ogrzewa słowem
i kawą napoi
lody rozdziela
jak chleb
gdzieś pod strzechą
Ludzie
tak prawi
jak słowo honoru
serca poczciwe
jak z chleba
przylepka
ład wśród
wesela
i zarząd pospołu
w cieniu altanki
pod błękitem
nieba
Panie
jak dobrze
że tacy na ziemi
i że tak blisko
jak z serca do serca
cel namierzony
strzał celny jak kamyk
co zło jak Dawid
skutecznie uśmierca
Agnieszka Przybylska, 12 sierpnia 2012 r.
Leon Wyczółkowski, "Wiosna w Gościeradzu", z wolnych zasobów Wikipedii, ze strony:
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/35/WyczolkowskiWiosna.jpg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz